میدان جمهوری ایروان، یکی از جاذبه‌های گردشگری اصلی ارمنستان، با معماری بی‌نظیر و تاریخی خود شناخته می‌شود.
این میدان قلب تپنده شهر است و با ساختمان‌های مهم دولتی، موزه ملی و رقص فواره‌های نورانی، محلی ایده‌آل برای گردشگران محسوب می‌شود.
شب‌های میدان با نورپردازی جذاب و حال‌وهوای زنده‌اش تجربه‌ای به‌یادماندنی برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند.
میدان جمهوری ایروان (Republic Square)
موقعیت مکانی میدان جمهوری ایروان:
میدان جمهوری ایروان در بخش مرکزی شهر و در تقاطع خیابان‌های آبویان، نالبندیان، امیریان، وازگن سارگسیان و خیابان تیگران متس واقع شده است.
این میدان، اصلی‌ترین میدان شهر است و به‌عنوان یک هاب شهری و حمل‌ونقل، محلی برای رویدادها و تجمع‌های مختلف شناخته می‌شود.
تاریخچه میدان جمهوری ایروان:
از سال 1940 تا 1990، میدان جمهوری با نام ولادیمیر ایلیچ لنین، رهبر انقلاب اکتبر، شناخته می‌شد.
تا سال 1991، مجسمه‌ای از لنین در گوشه جنوبی میدان قرار داشت که در نهایت در آستانه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی برداشته شد.
طراحی و ساخت میدان جمهوری ایروان:
الکساندر تامانیان، معمار مشهور، میدان جمهوری را در طرح جامع ایروان در سال 1924 به‌عنوان میدان اصلی شهر طراحی کرد. ساخت‌وساز این میدان در چندین مرحله انجام شد:
-
منطقه قبل از ساخت میدان جمهوری ایروان:
در ابتدا، این منطقه بخشی از بافت مسکونی ایروان قبل از دوران شوروی بود. ساخت میدان در سال 1926 با ساختمان دوطبقه کمیساریای کشاورزی در خیابان نالبندیان آغاز شد، که بعدها به ساختمان "اولین دولت" تبدیل شد.
- تخریب بناهای قدیمی:
در سال 1935، برای ساخت میدان، خانه‌های مسکونی، ادارات، و برخی سازه‌های عمومی از جمله ساختمان فرماندهی نظامی، سینما، حمام عمومی، رستوران‌ها، و فروشگاه‌ها تخریب شدند.
-
معماری و توسعه میدان جمهوری ایروان:
میدان در طول سال‌های 1926 تا 1959 توسعه یافت. الکساندر و گئورگ تامانیان نقش اساسی در طراحی ساختمان‌های اولیه داشتند. ساختمان‌های مهم شامل "اولین ساختمان دولت"، هتل ارمنیا (مارriott کنونی)، و ساختمان وزارت ارتباطات است.
سازه‌ها و بناهای مهم میدان جمهوری
- اولین ساختمان دولت (First Government House):
- طراحی: الکساندر و گئورگ تامانیان.
- سال ساخت: 1926-1940 (مراحل پایانی در دهه 1950).
- جوایز: جایزه دولتی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1941.
- هتل ارمنیا (مارriott):
- طراحی: مارک گریگوریان و ادوارد ساراپیان.
- سال ساخت: 1954 تا دهه 1980.
- ساختمان وزارت ارتباطات:
- طراحی اولیه در سبک معماری کانستراکتیویستی توسط نیکوغوس بونیاتیان (1935).
- بازطراحی و ساخت جدید بین سال‌های 1956-1978 برای هماهنگی با سبک معماری میدان.
- موزه (House of Culture):
- سال ساخت: 1940.
- تغییرات و الحاقات: افزودن طبقه سوم و نمای طاق‌دار در سال 1954.
- ایستگاه مترو میدان جمهوری:
- طراحی: جیم توروسیان و مکرتیچ میناسیان.
- سال ساخت: 1981.
- جوایز: جایزه دولتی ارمنستان شوروی در سال 1983.
- مجسمه ولادیمیر لنین:
- نصب: 1940.
- ارتفاع: 18.2 متر (7 متر مجسمه + 11.2 متر پایه).
- حذف: آوریل 1991، به‌دنبال تصمیم شورای شهر ایروان.
- فواره‌های میدان:
- ساخت: 1953.
- تغییرات: در سال 1970 به فواره‌های موزیکال تبدیل شد و در سال 2007 توسط شرکت فرانسوی بازسازی شد.
- فواره "هفت چشمه" (Yotnaghbyur):
- سال ساخت: 1965.
- طراحی: اسپارتاک کنتهختسیان.
ویژگی‌های معماری میدان جمهوری
- میدان با مساحتی بالغ بر 3.5 هکتار شامل دو بخش است:
- ساختمان‌های اطراف میدان از سنگ‌های توف صورتی ارمنی، بازالت خاکستری، و فِلزیت شیری‌رنگ ساخته شده‌اند.
- طراحی‌های تزئینی شامل المان‌هایی از معماری سنتی ارمنی (مانند کلیساهای تکور، دوین، زوارتنوتس و تالین) است.
ارزش فرهنگی و تاریخی میدان جمهوری
میدان جمهوری به‌عنوان یکی از شاهکارهای معماری شوروی شناخته می‌شود و جایگاه ویژه‌ای در سیستم طراحی شهری ایروان دارد. در سال 1971، این میدان جایزه دولتی ارمنستان شوروی را کسب کرد و امروز یکی از برجسته‌ترین آثار معماری و نماد فرهنگی شهر ایروان است.