مالزی با جنگل‌های بارانی گرمسیری و سواحل زیبا ، شهرهای پر از جنب‌وجوش و غذاهای خوشمزه است. با یک تور مالزی و برنامه ریزی مناسب در سفر به مالزی می توانید ، ترکیبی از فرهنگ‌ مالایی، چینی ، هندی و گروه‌های بومی  ، میراث فرهنگی غنی از انواع مختلف جشنواره‌های سالانه و غذاهای فوق‌العاده ، معماری سنتی و صنایع دستی روستایی را مشاهده کنید.
مالزی طبیعت شگفت‌انگیزی از جمله سواحل زیبا و برخی از قدیمی‌ترین جنگل‌های بارانی گرمسیری در جهان را دارد. پارک‌های ملی مالزی برای پیاده‌روی و تماشای حیات وحش و گاهی‌اوقات برای کاوش در غارها و قایقرانی در رودخانه عالی هستند. مالزی به عنوان بخشی از مجمع‌الجزایر مالایی که از اندونزی تا فیلیپین امتداد یافته است. یک بندر مهم در مسیر تجارت بین هند و چین محسوب شده و تبدیل به یکی از مهمترین مراکز بازرگانی شرکت‌های پرتغالی، هلندی و بریتانیایی است. مالزی در سال ۱۹۶۳، زمانی که فدراسیون ایالت پنسیلوانیا شبه جزیره سنگاپور و دو منطقه ساراواک و صباح را به هم پیوند داد ، بوجود آمد. سنگاپور اتحادیه را ترک کرد و در سال ۱۹۶۵ یک کشور مستقل شد. مذهب اصلی کشور بدون شک اسلام است که در قرن چهاردهم میلادی توسط مالایی‌ها به تصویب رسید. اما این کثرت مذهب و اقلیت‌های مذهبی مسیحی و هندو است که بسیار جذابیت دارد و تضاد شگفت‌انگیزی از مساجد ، معابد و کلیساها را بوجود می‌آورد.
با اضافه کردن رنگ و لعاب معابد چینی ، بازارهای خیابانی ، جشنواره‌های هندی ، زندگی روزمره روستایی مالایی و سنت‌های بومی برونئو به راحتی متوجه می‌شوید چرا توریست‌ها جذب این جشن تنوع قومیتی می‌شوند. در واقع علی‌رغم برخی مسائل ، مالزی به سایر نقاط جهان نشان داده که جوامع چند فرهنگی موفق ، چگونه باید باشند.

چه زمانی را برای سفر به مالزی انتخاب کنیم

درجه حرارت هوا در مالزی کمی متفاوت است. روزانه به طور مداوم در حدود 30 درجه سانتیگراد قرار دارد و در تمام طول سال مرطوب است و در طول سال نیز اغلب در اواسط بعد از ظهر، هر چند کوتاه، باران می‌بارد و به همان سرعتی که شروع می‌شود تمام می‌شود.
بهترین زمان برای سفر به مالزی ، شروع فصل موسمی در شمال شرقی است (که محلی‌ها به آن فصل بارانی می‌گویند). از اواخر آبان ماه تا اواسط اسفند، به ویژه در ساحل شرقی شبه جزیره مالاوی و انتهای غربی ساراواک ، بارش باران شدیدتر می‌شود. در ساحل غربی شبه جزیره و در صباح ، ماه‌های شهریور و مهر، مرطوب‌ترین ماه‌ها هستند. بارش‌های ناگهانی سنگین و طولانی هستند و گاهی‌اوقات دو یا سه ساعت طول می‌کشند و انجام تمام فعالیت‌ها را مختل می‌کنند. در فصول بارانی قایق‌هایی که مسافران را به جزایر اطراف می‌برند دست از کار می‌کشند. در مناطق کوهستانی مانند ارتفاعات کامرون (Cameron) ، ارتفاعات کلابید (Kelabit) و در ایستگاه‌های تپ‌های و پارک‌های ملی در ارتفاعات ، بارندگی‌های مکرر بیشتر می‌شوند. بهترین زمان برای سفر به مالزی به طور کلی بین ماه‌های اسفند و اوایل ماه مهر است ، زمانی که بارش باران‌ و رطوبت کمتر می‌شود. هرچند آلودگی هوا که معمولا ناشی از آتش‌سوزی‌های جنگلی در اندونزی است نیز بیشتر شده و ممکن است شرایط ناهموار ی ایجاد کرده و حتی موجب لغو پروازها شود. در دی و بهمن ماه، علی‌رغم باران‌های شدید ، جشنواره‌های مهم متعدد ، به‌ویژه سال نو چینی و جشن تایپوسام (Thaipusam)‌ هندوها توریست‌های زیاد را به مالزی می‌کشاند. سفر به مالزی پس از فصل بارانی مناظر زیبایی را با حومه‌های سرسبز و آبشارهای خروشان بسیار جذاب و دلپذیر می شود. هر چند هوا هنوز کمی خنک و مرطوب است. در اردیبهشت ماه ، می‌توانید در صباح در جشن صباح و جشن فرهنگ صباحان که یک هفته طول می‌کشد شرکت کنید. در ساراواک نیز جشنواره گاوای (Gawai) در تیرماه برگذار می‌شود که طی آن در تمام خانه‌ها ، برای برداشت برنج ، رقص ، خوردن و آشامیدن و موسیقی چندین روز باز می‌ماند.

در سفر به مالزی از کجاها دیدن کنیم

پایتخت مالزی ، کوالالامپور (که معمولا KL نامیده می‌شود) ، مرکز اجتماعی و اقتصادی یک ملت مشتاق به پیشرفت بوده و این واقعیت در گسترش بی وقفه مراکز خرید ، کافه‌ها و رستوران‌ها منعکس شده است. اما KL نیز به شدت ریشه در سنت دارد ، تاحدی که همه مدیران بالا رتبه مالایی در فستیوال‌های سنتی خود لباس‌های سنتی بر تن می‌کنند و بازارها و فروشگاه‌های مواد غذایی در میان هتل‌های مجلل و برج‌های بانکی ، به ویژه در مناطق قدیمی‌تر مانند چاینا توان (Chinatown)‌ و لیتل ایندیا (Little India) ماملو از جمعیت می‌شوند‌.
ملاکا (Melaka) ، محل تولد تمدن مالایی ، با معماری تاریخی و فضای آرام خود ، تنها چند ساعت با پایتخت فاصله دارد و جزء مکان‌هایی است که حتما باید در سفر به مالزی از آن دیدن کرد. کمی دورتر در سواحل غرب ، جزیره پنانگ (Penang)، اولین محل سکونت بریتانیایی‌ها در مالزی بود. پایتخت آن، جورج تاون (Georgetown)، هنوز هم ساختمان‌های استعماری بازسازی شده زیبای خود را حفظ کرده و منطقه پر جنب و جوش چینی‌ها، همراه با ملکا، برای تنوع فرهنگی و معماری آن به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
برای دیدن نشانه هایی از انگلستان قدیم ، سری به ایستگاه‌های فریزرز هیل (Fraser’s Hill) و ارتفاعات کامرون بزنید ، جایی که هوا خنک‌تر بوده و حومه سحرآمیز فرصت‌های فراوانی برای پیاده‌روی ، تماشای پرندگان ، گلف بازی و چای خامه‌ای فراهم می‌کند. در شمال پنانگ ، در آلور ستار (Alor Setar)، منطقه توریستی لکاوی (Langkawi) وجود دارد ، جزیره‌ای با استراحتگاه‌های بین المللی و سواحل کارت پستالی زیبا . ساحل شرقی شبه جزیره بسیار روستایی و آرامش‌بخش است. پر از روستاهای بکر و جزایر خیره‌کننده مانند Pulau Perhentian و Pulau Tioman، و مملو از گردشگر می باشد. مراکز استان‌های کوتابارو (Kota Bharu) در نزدیکی مرز شمال شرقی تایلند ، و کوالا ترنگانو (Kuala Terengganu) در جنوب ، بهترین سنت‌های مالایی ، صنایع دستی و هنرهای نمایشی را همراه با هم دارد. با گذر از مناطق کوهستانی مانند دور از کرانه‌ شبه جزیره با ماشین یا قطار، به جنگل‌های بارانی باشکوه استوایی تامان‌نگارا (Taman Negara ) می‌رسید. پارک ملی با مساحت چهار هزار کیلومتر مربع ، می‌تواند شما را حسابی مشغول کند. مسیرهای پیاده‌روی، مخفیگاه‌های سنگ‌نمکی برای تماشای حیوانات ، مسیرهای هوایی بر فراز جنگل ، غارهای آهکی و آبشارهادر این پارک می تواند برای شما بسیار جذاب و دیدنی باشد. در اینجا همچنین می‌توانید مردم بومی شبه جزیره را هم که برخی از آنها هنوز به سبک زندگی نیمه عشایری در پارک زندگی می‌کنند ببینید. استان‌های ساراواک و صباح در شرق شبه جزیره قرار دارند. اکثر مسافران در سفر به مالزی ، ابتدا به کوچینگ پایتخت استعمار قدیمی در ساراواک و سپس به منازل مسکونی ایبان (Iban) در کنار رودخانه باتانگ‌آی (Batang Ai) می‌روند. سیبو (Sibu) ، در شمال رودخانه راجانگ (Rajang)، نقطه شروع سفر به اقامتگاه‌های کمتر گردشگری ایبان (Iban)، کابان (Kayan) و که‌نیا (Kenyah) است. پارک ملی گونونگ‌ مولو (Gunung Mulu) در شمال ، مقصد اصلی است. خیلی‌ها برای صعود از صخره‌ها سنگ‌آهکی بسیار تیز پینکلس (Pinnacles) به اینجا می‌آیند، هر چند در کوه‌های پارک غارهای دیدنی نیز وجود دارد. کمی دورتر در شرق در ارتفاعات کلابید ، هوای کوهستانی تازه و خنک است و فرصت‌های زیادی برای سفرهای طولانی وجود دارد. دلیل اصلی سفر به صباح ، صعود از کوه گرانیتی ۴۰۹۵ متری کینابالو (Kinabalu) در پارک ملی است. هرچند کوتا کینابالو، پایتخت مدرن پر جنب و جوش و جزایر زیبای آن ، گایا و مانوکان، نیز از جاذبه‌های گردشگری این منطقه محسوب می‌شوند. علاوه بر این دیدن حیات وحش صباح نیز خالی از لطف نیست. لاک‌پشت‌ها، اورانگوتان‌ها، میمون‌های پوزه‌دراز و نوک‌شاخ‌ها (hornbills) فقط تعداد کمی از ساکنان عجیب و غریب جنگل‌ها و جزایر این منطقه‌اند.
جاذبه‌های دریایی شرق در پولائو سیپادان (Pulau Sipadan)، به سمت جنوب فیلیپین ، شامل کوسه ، انواع ماهی‌ها و لاک‌پشت است. در همسایگی آن ، در پولائو مابول (Pulau Mabul) ریزورت‌های غواصی ، اما اغلب گران وجود دارد. کمترمکانی مانند مالزی می‌تواند میزبان چنین تنوع فرهنگی باشد. معابد چینی در کنار جشن‌های هندوها با هنرهای سنتی مالایی همه‌وهمه درکنار هم. فرقی نمی‌کند عاشق استراحت در مزارع چای و یا پیاده‌روی در ارتفاعات کامرون باشید، یا بخواهید در کوالالامپور خرید کنید و یا حتی درصدد غرق شدن در تاریخ جورج‌تاون و پنانگ شوید، می‌توانید برای شروع برنامه‌ریزی سفر خود از تور مالزی فلات پارس استفاده کنید. این کشور متنوع ، هر سلیقه‌ای را راضی می‌کند. ماجراجویان می‌توانند با قایق بر رود سونگای کیناباتانگان (Sungai Kinabatangan) سفر کرده و حیوانات عجیب و غریب را تماشا کنند، یا در جنگل‌های بارانی تامان‌نگارا پیاده‌روی کنند و یا حتی از کوه‌ کینابالو (Kinabalu) صعود کنند. عاشقان غذا می‌تواند در مراکز گردهمایی سنگاپور خرچنگ تند تایلندی بخورند و یا در شلوغی خیابان‌های پایتخت از دست‌فروش‌ها میان وعده‌های خوشمزه بخرند. در همین بین، ساحل‌دوستان نیر می‌توانند سری به جزایر ساحل شرقی رفته و بر روی شن‌های سفید ماسه‌ها لم بدهند یا تنی به آب بزنند و غواصی کنند. مالزی منطقه گسترده‌ایست که امکان ندارد بتوان همه جای آن را دید. اما می‌توان با صرف دو یا سه هفته در منطقه از خیلی از جاهای دیدنی مالزی ، بازدید کرد.

*درباره تور مالزی و تور نوروزی کوالالامپور  مسافرتی فلات پارس بیشتر بدانید*